Noir veya neo-noir kalıpları arasına sıkışmış çok sayıdaki senaryoya can veren ana karakterler, çeşitli olayların içerisinde debelenirken öykünün kaptanlığını üstlenememekten yakınır; emir veren değildir dalgaların ortasında sürüklenen bir yolcu gibidir. Fakat çözüme ulaştırılacak entrika yumağı konularını da tere yağından kıl çeker gibi sonuca bağlar. Türün formülasyonuna uymayı neredeyse reddeden The Big Lebowski, sinema dünyasındaki en marjinal suç öykülerinin arasında yer almaktadır. Absürt mizahla yoğrulmuş bu kara film parodisi zengin bir adam, çekici bir kadın, kaçırılan bir eş, fidye öyküsü, iri kıyım Vietnam gazisi ve tembel mi tembel pasifist Jeff Lebowski’yi barındırıyor bünyesinde. Biraz önce Jeff Lebowski mi demişim, sakın ha, aman söylemeyin; The Dude (Ahbap) kendisine Lebowski denmesinden hiç mi hiç hoşlanmaz. Üstüne basa basa Ahbap isminin yakıştığını kaç defa zikretmişti. Sizler de ağızlarınızı kapalı tutarsanız hemencecik filme gireceğim, biraz sabırlı olun
